این تاخیر در افتتاح بیمارستان نه تنها مشکلات زیرساختی و اقتصادی برای منطقه به همراه داشته بلکه تاثیرات منفی زیادی بر کیفیت خدمات درمانی برای شهروندان به ویژه در مناطق دورافتاده گذاشته است.

بیمارستان سیب و سوران قرار بود با ظرفیت بالا و با تجهیزات پزشکی پیشرفته، خدمات درمانی را برای مردم این منطقه و حتی مناطق اطراف فراهم کند اما با توجه به تاخیر در افتتاح، بسیاری از شهروندان مجبور به سفرهای طولانی به مراکز درمانی شهرهای دیگر هستند. این وضعیت به ویژه برای بیماران مسن، کودکان و افرادی که نیاز به درمان فوری دارند، بسیار دشوار است.

در حال حاضر، بسیاری از بیماران برای دریافت خدمات درمانی پایه‌ای و تخصصی، باید مسافت‌های طولانی را طی کنند. به عنوان مثال، بیماران در سیب و سوران باید برای درمان بیماری‌های ساده مانند سرماخوردگی یا جراحی‌های کوچک به بیمارستان‌های شهرهای همجوار مراجعه کنند. این سفرها نه تنها هزینه‌های مالی زیادی به مردم تحمیل می‌کند، بلکه زمان زیادی را از بیماران و همراهان آن‌ها می‌گیرد. برای بسیاری از خانواده‌ها، هزینه سفر، اقامت و پذیرایی در طول درمان به یک بار مالی سنگین تبدیل شده است.

در پی عدم افتتاح بیمارستان سیب و سوران، بیمارستان‌های دیگر در مناطق اطراف تحت فشار زیادی قرار گرفته‌اند. بسیاری از این بیمارستان‌ها ظرفیت پذیرش بیماران زیاد را ندارند و در نتیجه فشار به کادر پزشکی و پرستاری افزایش یافته است. این وضعیت موجب کاهش کیفیت خدمات و طولانی‌تر شدن زمان انتظار برای دریافت خدمات درمانی می‌شود.

افرادی که برای درمان‌های فوری و تخصصی به دیگر شهرها سفر می‌کنند، اغلب به دلیل فاصله زیاد و شرایط سفر، به خطر می‌افتند. برخی بیماران در مسیر انتقال دچار مشکلات جسمانی می‌شوند که نیاز به درمان فوری دارند. همچنین، زمان‌هایی که بیماران به علت مشکلات سفر برای دریافت خدمات درمانی از دست می‌دهند، ممکن است باعث پیشرفت بیماری‌های آن‌ها شود.

شهروندان سیب و سوران و دیگر مناطق اطراف به شدت از تاخیر در افتتاح بیمارستان نگران و ناراضی هستند. این نارضایتی باعث کاهش اعتماد عمومی به مسئولین و سیستم درمانی کشور شده است. مردم انتظار دارند که بیمارستان در اسرع وقت افتتاح شده و به عنوان یک مرجع درمانی برای منطقه عمل کند.

تجهیزات پزشکی خاک می‌خورند؛ مردم همچنان در صف درمان

امین پیام یکی از شهروندان سیب و سورانی در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری شستون، گفت: پس از بیش از یک دهه انتظار، بیمارستان عمومی «سیب سوران» که در سال ۱۳۹۲ برای رفع کمبود خدمات بهداشتی در دو شهرستان سیب و سوران به‌عنوان پروژهٔ کلان دولتی برنامه‌ریزی شد، همچنان افتتاح نشده است.

وی افزود: این مسئله، مردم را مجبور کرده تا برای دریافت حتی ساده‌ترین خدمات اورژانس و درمانی، مسیرهای طولانی و پرخطر را طی کنند؛ جایی که هزینهٔ سفر، زمان صرف‌شده و فشار روانی، کنار درد بیماری، غلظتی دوچندان بر سرنوشت خانواده‌ها می‌گذارد.

این شهروند سیب و سورانی ادامه داد: چنانچه بیمارستان سیب و سوران افتتاح شود شاهد کاهش مرگ و میر، کاهش فشار روانی بر خانواده ها و ارتقای سطح بهداشت عمومی خواهیم بود.

موانع اصلی عدم راه‌اندازی بیمارستان سیب و سوران

پرهام تدین رئیس شبکه بهداشت و درمان سیب و سوران در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری شستون، کمبود نیروی انسانی، نبود امکانات پشتیبانی و محدودیت اعتباری را سه مانع اصلی افتتاح این مرکز درمانی دانست و بیان کرد: کلنگ‌زنی بیمارستان این شهرستان بیش از ۱۲ سال قبل انجام شده است، این پروژه با پیگیری‌های مختلف نمایندگان و رؤسای دانشگاه علوم پزشکی و مدیران بهداشت و درمان در مقاطع گوناگون، بارها مورد توجه قرار گرفت و تجهیزات مناسبی نیز در دوره‌ای خریداری شد، اما به دلیل طولانی بودن فرایندهای اداری و عمرانی، هنوز شاهد بهره‌برداری کامل آن نیستیم.

وی ادامه داد: در دو سال گذشته اقدامات خوبی در زمینه تجهیز، پیگیری مجوزها و انجام کارهای عمرانی صورت گرفته و اکنون بیمارستان در مراحل پایانی قرار دارد، اما چند موضوع اساسی باعث تأخیر در راه‌اندازی کامل آن شده است.

رئیس شبکه بهداشت سیب و سوران با اشاره به سه مانع اصلی افتتاح، اظهار کرد: نخستین و مهم‌ترین مشکل، کمبود نیروی انسانی متخصص است. در حال حاضر نیروهای درمانی که شامل پرستاران، ماماها، کارشناسان اتاق عمل و هوشبری هستند در بیمارستان‌های سراوان مشغول فعالیت‌اند. انتقال این نیروها بدون آسیب زدن به مراکز درمانی سراوان امکان‌پذیر نیست. از سوی دیگر برای راه‌اندازی کامل بیمارستان سیب و سوران، به ده‌ها نیروی جدید نیاز داریم.

وی افزود: بر اساس هماهنگی‌های انجام شده، قرار است در آزمون استخدامی که در شهریور برگزار می‌شود، حدود ۵۰ تا ۶۰ نفر نیرو جذب شوند. با این حال، مشکل اساسی کمبود نیروی بومی همچنان پابرجاست. در برخی رشته‌ها مانند مامایی، به‌طور جدی با کمبود نیرو مواجه‌ایم و ناچار به جذب نیروهای غیر بومی خواهیم بود.

تدین در ادامه به نبود زیرساخت‌های پشتیبانی اشاره کرد و گفت: یکی دیگر از مشکلات جدی ما، نداشتن آمبولانس اختصاصی برای این بیمارستان است. در شرایطی که بیمار نیاز به خدمات فوق تخصصی داشته باشد، باید فوراً به مراکز مجهزتر منتقل شود و نبود آمبولانس می‌تواند جان بیماران را به خطر بیندازد.

وی با بیان اینکه موضوع اسکان نیروهای غیر بومی نیز چالش مهمی است، تصریح کرد: در صورتی که بخواهیم پرستار یا پزشک غیر بومی جذب کنیم، باید امکان اسکان مناسب و امن برای آنان فراهم شود. در حال حاضر زیرساخت مناسبی برای اسکان در شهر وجود ندارد و حتی تلاش‌های ما برای تأمین واحدهای مسکونی از طریق خیرین نیز هنوز به نتیجه نرسیده است.

رئیس شبکه بهداشت و درمان سیب و سوران همچنین به ضرورت تأمین اعتبار برای راه‌اندازی بیمارستان اشاره کرد و گفت: راه‌اندازی کامل یک بیمارستان نیازمند پشتیبانی مالی مداوم دست‌کم ۶ ماه تا یک سال است تا مرکز درمانی بتواند به درآمدزایی پایدار برسد. اگر منابع مالی کافی تزریق نشود، بیمارستان عملاً امکان شروع به کار ندارد.

وی تأکید کرد: با وجود تمام این مشکلات، عزم جدی برای افتتاح بیمارستان وجود دارد. جلسات متعددی با حضور مسئولان استانی و شهرستانی برگزار شده و پیگیری‌ها در جریان است. امیدواریم با رفع موانع موجود و حمایت بیشتر از سوی دانشگاه علوم پزشکی و وزارت بهداشت، هر چه زودتر شاهد بهره‌برداری کامل این مرکز درمانی باشیم.

تدین در پایان خاطرنشان کرد: مردم سیب و سوران سال‌ها در انتظار افتتاح این بیمارستان بوده‌اند و ما خود را موظف می‌دانیم تا با تمام توان برای تحقق این مطالبه بحق تلاش کنیم. قطعاً با همراهی مسئولان و همیاری مردم، بیمارستان سیب و سوران به یکی از مراکز مهم درمانی منطقه تبدیل خواهد شد.

بیمارستان سیب و سوران، که قرار بود نقطه‌ی امیدی برای ارتقای سطح سلامت و رفاه مردم منطقه باشد، پس از گذشت بیش از یک دهه هنوز به بهره‌برداری نرسیده است. این تأخیر طولانی نه‌تنها موجب نارضایتی عمومی شده، بلکه جان بیماران را در معرض خطر قرار داده است.

با وجود صرف هزینه‌های قابل توجه برای ساخت و تجهیز بیمارستان سیب و سوران، نبود برنامه‌ریزی دقیق در زمینه تأمین نیروی انسانی متخصص، این پروژه را به بن‌بست رسانده است. تجهیزات پزشکی مدرن، زیرساخت‌های عمرانی و امکانات درمانی آماده بهره‌برداری‌اند، اما نبود پرسنل کافی باعث شده تا این سرمایه‌گذاری عظیم بلااستفاده باقی بماند. این وضعیت، نه‌تنها موجب محرومیت مردم منطقه از خدمات درمانی شده، بلکه مصداقی آشکار از هدررفت منابع عمومی و بیت‌المال است.

در شرایطی که بسیاری از مناطق کشور با کمبود امکانات درمانی مواجه‌اند، عدم بهره‌برداری از بیمارستانی که سال‌ها برای آن هزینه شده، نشان‌دهنده ضعف در مدیریت منابع انسانی و نبود نگاه جامع در برنامه‌ریزی سلامت است. اگر از ابتدا تأمین نیروهای متخصص هم‌زمان با ساخت بیمارستان در دستور کار قرار می‌گرفت، امروز مردم سیب و سوران به جای تحمل رنج سفرهای درمانی، در شهر خود از خدمات پزشکی بهره‌مند می شدند.

انتهای خبر/