مولوی الهی بخش صالحی امامجمعه موقت مسجد جامع توحید سولان در گفتوگو با خبرنگار گروه سیاسی پایگاه خبری تحلیلی سیب و سوران؛ اظهار داشت: اینگونه اقدامات، نه دفاع از مردم بلوچ است و نه مطالبه عدالت؛ بلکه ظلمی آشکار به همان مردمی است که برخی با نام آنان خشونت و ترور را توجیه میکنند.
نوجوانی که قربانی خشونت کور شد
مولوی صالحی ادامه داد: منصور لجهای، تنها یک نوجوان ۱۶ساله نبود؛ او فرزند خانوادهای بلوچ، عضوی از جامعه محلی و نوجوانی با آرزوها و آیندهای روشن بود. دوستان و نزدیکانش از او بهعنوان نوجوانی آرام، مؤدب و پرتلاش یاد میکنند که دلبسته خانواده و آیندهای ساده و روشن بود. شهادت او، نه فقط یک خانواده، بلکه یک محله و جامعه محلی را داغدار کرده است.
وی افزود: این حادثه تلخبار دیگر نشان داد که خشونت کور پیش از هر چیز بافت اجتماعی و عاطفی جامعه را هدف میگیرد؛ مادران و پدرانی را داغدار میکند، نوجوانانی را با پرسشهای بیپاسخ مواجه میسازد و امید جمعی یک منطقه را خدشهدار میکند. کسانی که این اقدامات را انجام میدهند، نهتنها از عدالت فاصله دارند، بلکه به بیعدالتی دامن میزنند.
روایت اجتماعی؛ کرامت انسانی قربانیان
مولوی صالحی تصریح کرد: «منصور لجهای تنها یک نام در فهرست قربانیان تروریسم نیست؛ او فرزند یک خانواده بلوچ، عضوی از جامعه محلی و نوجوانی با رؤیاهایی شبیه هزاران همسنوسال خود بود. شهادت او، نه فقط یک خانواده بلکه یک محله و جامعه محلی را داغدار نمود. وقتی خشونت کور جان یک نوجوان را میگیرد، در عمل، بیشترین آسیب متوجه همان مردمی میشود که برخی گروههای مسلح ادعای دفاع از آنها را دارند.»
وی با بیان اینکه این اقدامات پیامدهای اجتماعی گستردهای دارد، افزود: وقتی جامعهای با رعب و وحشت مواجه میشود، امنیت روانی افراد، اعتماد اجتماعی و همبستگی قومی و محلی آسیب میبیند. نسل جوان با ترس، اندوه و پرسشهای بیپاسخ بزرگ میشود و خانوادهها از داغ عزیزان رنج میبرند؛ درحالیکه عامل اصلی این خشونت، نه ساختارهای ظلم و ستم، بلکه گروههای مسلح و اقدامات کور آنهاست.
تناقض ادعاها با واقعیتهای میدانی
مولوی صالحی با اشاره به شعارهای گروهکهای مسلح گفت: این گروهها سالهاست با شعارهایی مانند «دفاع از حقوق مردم بلوچ» یا «آزادی» تلاش میکنند اقدامات خشونتآمیز خود را توجیه کنند. اما واقعیت میدانی، پرسشهای جدی و بنیادینی را پیشروی این ادعاها قرار میدهد؛ وقتی گلوله به سینه یک نوجوان ۱۶ساله غیرنظامی مینشیند، چگونه میتوان این اقدام را دفاع از مردم دانست؟ اگر هدف عدالت و آزادی است، چرا قربانیان، نه عامل ظلم بلکه بیپناهترین اعضای جامعه هستند؟
وی افزود: پاسخ این پرسشها، بیش از هر تحلیل سیاسی، ماهیت واقعی خشونت کور و تناقض ادعاهای گروههای مسلح را آشکار میکند. خشونتی که نهتنها راهی بهسوی عدالت نمیگشاید، بلکه شکافهای اجتماعی را عمیقتر کرده و انسجام جامعه را متزلزل میکند.
مولوی صالحی با تأکید بر آموزههای دینی و اخلاقی بیان داشت: هیچ آیه، حدیث یا اصل اخلاقی، کشتن نوجوان غیرنظامی را بهعنوان راه رسیدن به حق معرفی نکرده است. ایجاد رعب و وحشت در میان مردم و ریختن خون بیگناهان، هیچ جایگاهی در دین و اخلاق ندارد. اقدامات خشونتآمیز با هر انگیزهای، مشروعیت دینی و انسانی نمییابند و تنها باعث داغدار شدن خانوادهها و آسیب اجتماعی میشوند.
وی ادامه داد: علمای دینی بارها تأکید کردهاند که هرچقدر هدف مقدس جلوه داده شود، وسیله ناحق مشروعیت نمییابد. کشتن نوجوانی ۱۶ساله، بیگناه و غیرنظامی، نه دفاع از مردم است و نه تحقق عدالت؛ بلکه ظلمی آشکار و قابل سرزنش است.
ضرورت همدلی ملی و تفکیک مردم بلوچ از خشونتطلبان
مولوی صالحی همچنین بر ضرورت همدلی ملی و تفکیک مردم بلوچ از گروههای خشونتطلب تأکید کرد و گفت: مردم بلوچ بارها نشان دادهاند که مرزی روشن میان هویت اصیل فرهنگی و دینی خود با اقدامات تروریستی قائل هستند.
پاسداشت کرامت این مردم و تفکیک صریح آنان از خشونتطلبان، ضرورتی اجتماعی و رسانهای است که میتواند مانع سوءاستفاده جریانهای افراطی از نام و هویت آنان شود.
وی افزود: شهادت منصور لجهای، تنها یک حادثه تلخ نیست؛ بلکه آینهای است که حقیقت پشت پرده ادعاهای گروههای مسلح را به تصویر میکشد. خشونت کور، نه ابزار عدالت است و نه راهی بهسوی آزادی؛ بلکه مسیری است که مستقیم به نقض کرامت انسانی، تضعیف همبستگی اجتماعی و داغدار شدن خانوادههای بیگناه میانجامد.
مولوی صالحی در پایان اظهار داشت: یاد و نام منصور لجهای و دیگر قربانیان بیگناه تروریسم، مسئولیتی سنگین بر دوش جامعه و رسانهها میگذارد: روایت حقیقت، دفاع از کرامت انسان و ایستادگی در برابر خشونتی که پیش از هر چیز، مردم عادی را هدف قرار میدهد. تقویت همدلی ملی، مطالبه عدالت و بازخوانی منطقی و اخلاقی این حوادث، بدون ادبیات تحریکآمیز، میتواند گامی مؤثر در مقابله با روایتهای دروغین و افراطی باشد.
