حرکتی آرام اما ریشه‌دار در بخش بزرگ پسکوه آغاز شده است؛ جایی که توسعه دیگر در حد شعار باقی نمانده و گام‌های عملی برای عدالت سرزمینی با محوریت مردم، منابع بومی و مشارکت محلی در حال اجراست.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی سیب و سوران، در دل کوهستان‌های جنوب شرقی استان سیستان و بلوچستان، بخشی قرار دارد که سال‌ها با عنوان منطقه‌ای دورافتاده شناخته می‌شد، اما امروز این روایت در حال تغییر است. بخش بزرگ پسکوه دیگر فقط یک محدوده جغرافیایی نیست؛ این منطقه با بهره‌مندی از ظرفیت‌های بومی و منابع انسانی متعهد، در حال تبدیل شدن به یکی از محورهای مهم توسعه پایدار در استان است.

 

بخشدار بخش بزرگ پسکوه از رویکرد نوین مدیریت توسعه در این بخش سخن گفت و تأکید کرد که اگر بخواهیم عدالت سرزمینی را محقق کنیم، باید مناطقی مثل پسکوه را قطب‌های در حال رشد ببینیم، نه حاشیه. او اعلام کرد که ظرفیت‌های بومی را جدی گرفته‌اند، مردم را شریک تصمیم‌گیری کرده‌اند و تلاش دارند توسعه را از پایین به بالا پیش ببرند.

 

منصور رئیسی در ادامه با تأکید بر اهمیت واقع‌گرایی در سیاست‌گذاری توسعه افزود که در حالی‌که بسیاری از پروژه‌های مناطق محروم به‌دلیل نگاه مقطعی ناپایدار باقی می‌مانند، آنچه امروز در پسکوه در جریان است، مبتنی بر خرد جمعی و تمرکز بر حل مسائل واقعی مردم است. نه طرح‌های نمایشی، بلکه کار عمیق و مردمی در دستور کار قرار گرفته است.

 

وی با اشاره به اقدامات اجرایی در سال گذشته گفت که چندین پروژه مهم با همراهی مردم، نهادهای محلی و پشتیبانی دستگاه‌های بالادستی اجرایی یا در حال اجراست. این پروژه‌ها شامل توسعه کشت‌های کم‌مصرف آبی، احیای قنوات سنتی، فعال‌سازی کارگاه‌های صنایع‌دستی بانوان، ساخت مدارس استاندارد با مشارکت خیرین، و راه‌اندازی سامانه پایش مردمی مشکلات از طریق شوراها و دهیاری‌ها است.

 

بخشدار پسکوه با تأکید بر اینکه توسعه بدون مشارکت مردم محکوم به شکست است، به اصول کلیدی حکمرانی محلی پرداخت و اظهار داشت که توسعه تنها در بودجه و پروژه خلاصه نمی‌شود. او اعتقاد دارد زمانی که مردم باور کنند دیده می‌شوند، خودشان محرک تغییر می‌شوند. پسکوه امروز در مسیر یک معجزه تدریجی قرار گرفته که با اعتماد و مسئولیت‌پذیری پیش می‌رود.

 

منصور رئیسی همچنین از چالش‌های ساختاری بخش گفت و یادآور شد که علیرغم گام‌های مهم، مشکلات همچنان جدی‌اند. از جمله می‌توان به کمبود راه‌های بین‌روستایی، کمبود مراکز درمانی، مهاجرت نیروی کار جوان و نرخ بالای ترک تحصیل در دوره متوسطه اشاره کرد. او افزود که رویکرد مدیریت محلی شکایت‌محور نیست.

 

وی ادامه داد که فقر واقعی در نبود برنامه است و آنها منتظر معجزه نمانده‌اند. با شناخت درست مسئله، حتی با حداقل منابع، مسیر را باز کرده‌اند. اگر این الگو مورد حمایت فرادستان قرار گیرد، می‌تواند به الگویی برای کل استان و حتی کشور بدل شود.

 

بخشدار پسکوه در پایان با اشاره به پیوست امنیتی و اجتماعی توسعه اظهار کرد که تحول در مناطقی چون پسکوه نه فقط یک نیاز محلی، بلکه یک ضرورت ملی است. او تأکید کرد که وقتی توسعه متوازن پیش برود، هم عدالت محقق می‌شود و هم امنیت پایدار. در حال حاضر تمرکز بر آموزش، حمایت از مشاغل کوچک، احیای اقتصاد روستایی و جذب سرمایه‌گذاری هدفمند است.

 

منصور رئیسی سخنان خود را با نگاهی به آینده به پایان رساند و گفت که اگر پسکوه دیده شود و باور شود، این بخش می‌تواند تا سال ۱۴۰۸ به یک قطب نوپای توسعه پایدار در جنوب شرق ایران تبدیل شود. این یک وعده نیست؛ این مسیر در حال طی شدن است.

انتهای خبر/